در کلیسا به دلبری ترسا(22)

جنگ مقدس یک اصطلاح یهودی-مسیحی است. جنگ برای تصرف سرزمین موعود از سوی یهودیان ، مقدس تلقی می شد. شاید ، سرزمین موعود که مقدس خوانده می شد، این جنگ ها را هم به تبع آن مقدس خواندند. در قران با همین عنوان مقدس، سه بار به سرزمین فلسطین اشاره می کند.(مائده/21 و طه/12 و نازعات/19) مسیحیان نیز که با شعار جنگ مقدس، جنگ های صلیبی را بر پا کردند؛ مرادشان آزادی همین سرزمین یعنی بیت المقدس بود.پژوهشگران یهودی ومسیحی این اصطلاح را در مورد" جهاد" به کار بردند. برخی نویسندگان مسلمان هم بدون توجه به تاریخ و مناسبت این اصطلاح ، از آن استفاده کردند.مثل واژه"اسلامیست" که در دهه اخیر برای گروه بن لادن و زرقاوی استفاده می شود. ریشه و سابقه این واژه را جستجو می کردم که از کجا شروع شده است؟دیدم نخستین بار هفته نامه "جروزالم پست" این واژه را به کار برده است.

می توان گفت اساسا جهت گیری جهاد در اسلام با جنگ مقدس متفاوت است. در جهاد تصرف سرزمین هدف نیست. هدف دفاع از دین و مسلمانان و سرزمین است. از این رو می توان جهاد را جنگ عادلانه و اخلاقی تعبیر کرد.می توانیم به عنوان نمونه غزوات پیامبر اسلام، جنگ با ایران و روم و مصر ویا جنگ های داخلی مثل جنگ با خوارج و صفین را از یک طرف و از سوی دیگر جنگ های مطرح در کتاب مقدس را با یکدیگر مقایسه کنیم. کشتن عنصر اصلی حنگ است. هر طرف می خواهد طرف دیگر را از میان بردارد اما انتقام جویی و کینه کشی امر دیگری است.

کشتار اریحا و اورشلیم نمونه روشنی از کینه است. استراتژی جنگ استراتژی زمین سوخته بوده است. هیچ چیز را باقی نگذاشتند.

در سال 1209 در جنوب فرانسه، کشتاری از مردم به فرمان پاپ اینوسنت سوم صورت گرفت، که همان حال و هوای کشتار اریحا و اورشلیم را داشت. یک گروه نواندیش مسیحی با رویکردی انتقادی به کلیسای کاتولیک پدید آمده بود که به سرعت گسترش می یافت.پاپ اینوسنت-معصوم سوم!-تصمیم گرفت آن جمعیت را سرکوب کند. همه را، جمعیتی بین ده هزار تا بیست هزار نفر را کشتند. زن و مرد ،کودک و جوان ، پیر. ..در میان "کاتر" ها عده ای کاتولیک هم زندگی می کردند. آنان را هم کشتند.آرنود آموری از فرماندهان صلیبی ها گفته بود: همه را بکشید ، خداوند آن ها را می شناسد و سهم خودش را سوا می کند."

(http://xenophongroup.com/monjtoie/albegens.htm)

کشیشی که خود شاهد این کشتار بوده است، ده سال بعد کتابی نوشت به نام"تاریخ آلبی جنس" در این کتاب می توان عمق کینه صلیبی ها را نسبت به مسیحیان دگر اندیش مشاهده کرد. مسلمانان که حسابشان جدا بوده است.

گویی نگاه جنگنده در جنگ مقدس معطوف به این بوده است که بکشد.چه کسی و چرا؟ مطلقا مطرح نبوده است.

جهاد مفهومی کاملا متفاوت است. رزمنده در درون خود با خویشتن خویش هم باید بجنگد تا از ساحت عدالت خارج نشود. عدالتی که به تعبیر قرآن باید معیار رویاررویی با دشمن باشد. اتفاقا جنگ بزرگتر-جهاد اکبر- همانی است که در درون اتفاق می افتاد. جنگ بیرونی که ابزارش شمشیر و مانند آن است. جنگ کوچکتر-جهاد اصغر- نامیده می شود.در آغاز کتاب الجهاد، وسائل الشیعه این روایت نقل شده، مسلمانان از جهاد بر گشتند، پیامبر اسلام به آنان گفت" مرحبا بقوم قضواالجهاد الاصغر و بقی علیهم جهاد الاکبر" آفرین بر مردمی که از جهاد کوچک باز گشتند و جهاد بزرگتر برایشان باقی مانده است. وقتی از پیامبر پرسیدند، جهاد اکبر کدام است؟ گفت جهاد با نفس.

نمونه نابش هم نبرد علی(ع) با عمروبن عبد ود که هر دو جهاد در یک تابلو ترسیم شده است.نمی توان با ادعای خشونت جنگ و جهاد را مطلقا نفی کرد.اگر کسی دیگری را به عمد به قتل رسانید وتعمدش اثبات شد،وقتی او را برای قصاص می برند، اگر در میانه راه کسی او را کتک بزند، مثلا از خانواده مقتول به قاتل تعرض کنند،این امر خشونت است و قابل دفاع نیست.اما قصاص او خشونت نیست.انسانی را کشته است. اگر او را عفو نکنند می بایست قصاص شود.

چرا مفهوم جنگ در مسیحیت و یهودیت، مبهم و متضاد جلوه می کند؟ به ویژه در مسیحیت که این دوگانگی بیشتر است.

اول: خداوند در کتاب مقدس، در عهد عتیق چهره ها ی متعدد و متنوعی دارد. شاخص ترین خدا که یهوه است، خدایی انتقام جو و کینه توز ست. واقعا بر یوشع و یهودا نمی توان نکته گرفت. در پس این کشتار ها یهوه ایستاده است.در انتقام جویی آن چه قربانی می شود ،اخلاق و معنویت است.

سه تن از مهمترین متفکران تاریخ اندیشه غرب، ولتر و نیچه و راسل از همین زاویه مسیحیت را نقد کرده اند. نیچه که آب پاکی روی دست همه ریخت و گفت" آخرین مسیحی، مسیح بود که مصلوب شد"

ولتر در نامه ای که به فردریک کبیر نوشته است، به همین موضوع اشاره می کند. تاریخ مسیحیت را خونین ترین تاریخ همه ادیان می داند.

Letters of Voltaire and Frederick the Great, New York ,Brentano’s,

1927, letter. No 156)

انیشتن هم همین باور را داشت. معتقد بود خدای تورات انتقام جو و کینه توز است. البته او تعابیر دیگری هم دارد، که نمی نویسم.

همین خدای توراتی به عبارتی به وسیله پولس رسول که در آغاز یک خاخام یهودی بسیار متعصب بود، به همراه تغلیظ شریعت یهود به مسیحیت منتقل شد و تناقض های بسیاری را به ارمغان آورد. که نمونه اش همین جنگ مقدس است.یهوه یک خدای ترسناک و مهیب است.در ماجرای برادرکشی میان هابیل و قابیل، گویی در موضع دفاع از قابیل قرار می گیرد.اخطار می دهد که هر کس قابیل را بکشد"هفت چندان انتقام گرفته شود"(پیدایش/4 آیه16) حکم قابیل بر اساس شریعت اسلامی قصاص بود! الله در اسلام می گوید برادرکش را باید قصاص کرد.سرود موسی در باب 15 سفر خروج، چهره یهوه را به عنوان خدای جنگ به خوبی می نمایاند.این ویژگی، بدیهی ست که به پیامبران او هم تسری می یابد.خدای قرآن خدای عادل است.نظام هستی را عادلانه بنیاد نهاده است." دور فلکی یکسره بر منهج عدل ست" پیامبر او نمی تواند ستم کند. در آستانه مرگ، پیامبر اسلام در مسجد، مسلمانان را جمع می کند و می گوید هر کس حقی بر پیامبر دارد بگوید. اگر ستمی بر او رفته ست، بگوید. پیامبر آماده است تا قصاص شود. زیرا پیامبر هم باید در همین مدار عدالت قرار گیرد.

وقتی در جمع اسیران می بیند دختر حاتم طایی سرش را پایین انداخته است. پیامبر جلو می رود و عبای خود را بر سر و دوش او می اندازد.وقتی برای علی که توی بستر در آستانه مرگ است، شیر می برند اشاره می کند که برای ابن ملجم ببرند.جهاد یعنی جنگ بی کینه ، به همین دلیل تمامی عملیات به اصطلاح جهادی که به مرگ انسانهای بی گناه می انجامد؛نه جهادی است و نه اسلامی و نه انسانی.

ادامه دارد

سیدعطاءالله مهاجرانی

 

http://www.kelisa-masjed.blogfa.com

poparyus@gmail.com

 

پدر آریوس ::: یکشنبه 86/10/16::: ساعت 11:43 عصر

پدر آریوس
این وبلاگ بر آن است تا در فضایی آرام ، عقلانی و منطقی به مناظره و گفتگو با برادران و خواهران مسیحی جویای حق و حقیقت بپردازد.