آنتونیو دو ژزو

(نیمه دوم قرن هفدهم و نیمه اول قرن هیجدهم میلادى)

نام آنتونیو دو ژزو کشیش ‏پرتغالى‏الاصل وعلاقه‌مند به فرهنگ شرقى، هر چند در زمره مستشرقان رسمى ثبت نشده‏ است، ولى وى شرق‏شناسى بود که در عین علاقه به مسائل مربوط به شرق، به قصد تبلیغ ‏دین مسیح در دوره صفویه به ایران آمد و پس از مدتى به اسلام گروید و به على قلى ‏جدیدالاسلام تغییر نام داد. او کتاب هایى در رد مسیحیت و تورات نوشت و از اعتقادات شیعى ‏دفاع نمود. وى کتاب هدایه الضالین و تقویه المؤمنین را درتبیین اعتقادات شیعى نوشت و در چهار بخش تنظیم کرد:

1ـ رد اصول دین مسیحیت و اثبات اصول اسلام

2ـ رد فروع دین نصارا و اثبات فروع اسلام

3ـ اثبات پیامبرى و خاتمیت

4ـ اثبات امامت و مهدویت

وى رئیس پیشین دیر آگوستین اصفهان بود وزندگانى وى بیشتر در روزگار شاه ‏سلطان حسین صفوى (1105ـ1135هـ.ش) سپرى شد.

منبع:  http://www.al-shia.com