یکی از مهمترین و اساسی ترین آموزه ها و اعتقادات مسیحیان عصر حاضر مسئله فدا می باشد . که اشکالات فراوانی بر آن متصور است. ما در این سلسله مباحث در پی آن هستیم تا ضمن مطرح کردن این آموزه به بیان اشکالات وارد بر آن بپردازیم. جا دارد دوستان مسلمان و مسیحی با استفاده از عقل سلیم و به دور از هر گونه تعصب به بیان نظرات ، آراء و اندیشه های خود در این خصوص بپردازند. قسمت هفتم  این بحث در اینجا مطرح می شود:

در این بحث به بیان اشکالات وارد بر مسئله فدا می پردازیم:

دفن و رستاخیز مسیح

در اناجیل نقل شده که عیسی بعد از آنکه به صلیب کشیده شد و مرد ، دفن گردید و بعد از سه روز از قبر رستاخیز یافت.

در این مطلب هم اناجیل با هم بسیار مختلفند:

دفن

متی و لوقا و مرقس تاکید می کنند که کسی که عیسی را دفن کرد یوسف بود از از شهر رامه و مرد ثروتمندی بود و از شاگردان مسیح بود.

ولی یوحنا می گوید یوسف به تنهائی مسیح را دفن نکرد بلکه نیقودیموس   هم به او کمک     کرد در متی و مرقس آمده که مریم مجدلیه و مریم ام یعقوب و موسی شاهد دفن مسیح بودند ولی لوقا اسامی کسانی را که شاهد بودند ذکر می کند که بیشتر از این تعدادند اما در یوحنا اصلاَ اسمی از زن یا  زنانی که در آن هنگام بود ه اند برده نشده است.

یوحنا که انجیلش را سی سال بعد از اناجیل دیگر نوشته است متوجه این اختلاف در عدد زنان شده است لذا آنرا به کل از انجیلش حذف کرده است.

رستاخیز

اما درباره این حادثه در اناجیل اختلافی بشدت اختلاف در اینباره وجود ندارد :

من از کوچکی این سوال در ذهنم بود که مسیح آمد و خودش را فدا کرد و بین خدا و انسان را صلح داد حال چه لزومی دارد که بعد از سه روز دوباره رستاخیز بیابد؟

او ماموریت خود را انجام داد،  حال می خواهد رستاخیز بکند یا نکند چه فرقی دارد؟

واقعیت این است که این قطعه بخاطر اتمام اسطوره مسیح است همانطوری که درباره اسطوره های ادیان قدیم آمده که خدای آنها مرد و از بین اموات رستاخیز یافت .

علی ای حال باید به نکات اختلاف بین اناجیل در اینباره اشاره کنم:

انجیل متی

در این انجیل آمده :

" و بعد از سبت هنگام فجر روز اوّل هفته مریم مجدلیّه و مریم دیگر به جهت دیدن قبر آمدندکه ناگاه زلزله عظیم حادث شد از آن رو که فرشته خداوند از آسمان نزول کرده آمد و سنگ را از در قبر غلطانیده بر آن بنشست و صورت او مثل برق و لباسش چون برف سفید بود و از ترس او کشیکچیان به لرزه درآمده مثل مرده گردیدند امّا فرشته به زنان متوجّه شده گفت ترسان مباشید می‏دانم که عیسی مصلوب را می‏طلبید در اینجا نیست زیرا چنانکه گفته بود برخاسته است بیائید جائی که خداوند خفته بود ملاحظه کنید  و بزودی رفته شاگردانش را خبر دهید که از مردگان برخاسته است اینک پیش از شما به جلیل می‏رود در آنجا او را خواهید دید اینک شما را گفتم پس از قبر با ترس و خوشی عظیم بزودی روانه شده رفتند تا شاگردان او را اطّلاع دهند و در هنگامی که به جهت اخبار شاگردان می‏رفتند ناگاه عیسی بدیشان برخورده گفت سلام بر شما باد پس پیش آمده به قدمهای او چسبیده او را پرستش کردند آنگاه عیسی بدیشان گفت مترسید رفته برادرانم را بگوئید که به جلیل بروند که در آنجا مرا خواهند دید"

انجیل مرقس

اما مرقس قضیه را اینچنین نقل می نماید:

"پس چون سبت گذشته بود مریم مجدلیّه و مریم مادر یعقوب و سالومه حنوط خریده آمدند تا او را تدهین کنند و صبح روز یکشنبه را بسیار زود وقت طلوع آفتاب بر سر قبر آمدند و با یکدیگر می‏گفتند کیست که سنگ را برای ما از سر قبر بغلطاندچون نگریستند دیدند که سنگ غلطانیده شده است زیرا بسیار بزرگ بودو چون به قبر درآمدند جوانی را که جامه سفید در بر داشت بر جانب راست نشسته دیدند پس متحیّر شدند او بدیشان گفت ترسان مباشید عیسی ناصری مصلوب را می‏طلبید او برخاسته است در اینجا نیست آن موضعی را که او را نهاده بودند ملاحظه کنید لیکن رفته شاگردان او و پطرس را اطّلاع دهید که پیش از شما به جلیل می‏رود او را در آنجا خواهید دید چنانکه به شما فرموده بودپس بزودی بیرون شده از قبر گریختند زیرا لرزه و حیرت ایشان را فرو گرفته بود و به کسی هیچ نگفتند زیرا می‏ترسیدند. "

انجیل لوقا

"پس در روز اوّل هفته هنگام سپیده صبح حنوطی را که درست کرده بودند با خود برافراشته بسر قبر آمدند و بعضی دیگران همراه ایشان و سنگ را از سر قبر غلطانیده دیدندچون داخل شدند جسد خداوند عیسی را نیافتند و واقع شد هنگامی که ایشان از این امر متحیّر بودند که ناگاه دو مرد در لباس درخشنده نزد ایشان بایستادند و چون ترسان شده سرهای خود را بسوی زمین افکنده بودند به ایشان گفتند چرا زنده را از میان مردگان می‏طلبید در اینجا نیست بلکه برخاسته است بیاد آورید که چگونه وقتی که در جلیل بود شما را خبر داده گفت ضروریست که پسر انسان بدست مردم گناهکار تسلیم شده مصلوب گردد و روز سیّم برخیزدپس سخنان او را بخاطر آوردند و از سر قبر برگشته آن یازده و دیگران را از همه این امور مطّلع ساختند و مریم مجدلیه و یونا و مریم مادر یعقوب و دیگر رفقای ایشان بودند که رسولان را از این چیزها مطّلع ساختند لیکن سخنان زنان را هذیان پنداشته باور نکردند"

انجیل یوحنا

یوحنا این قضیه بشکلی کاملا متفاوت از اناجیل دیگر نقل می کند :

"بامدادان در اوّل هفته وقتی که هنوز تاریک بود مریم مجدلیّه بسر قبر آمد و دید که سنگ از قبر برداشته شده است پس دوان دوان نزد شمعون پطرس و آن شاگرد دیگر که عیسی او را دوست می‏داشت آمده به ایشان گفت خداوند را از قبر برده‏اند و نمی‏دانیم او را کجا گذارده‏اند آنگاه پطرس و آن شاگرد دیگر بیرون شده به جانب قبر رفتند و هر دو با هم می‏دویدند امّا آن شاگرد دیگر از پطرس پیش افتاده اوّل به قبر رسیدو خم شده کفن را گذاشته دید لکن داخل نشد بعد شمعون پطرس نیز از عقب او آمد و داخل قبر گشته کفن را گذاشته دید و دستمالی را که بر سر او بود نه با کفن نهاده بلکه در جای علیحده پیچیده  پس آن شاگرد دیگر که اوّل بسر قبر آمده بود نیز داخل شده دید و ایمان آورد زیرا هنوز کتاب را نفهمیده بودند که باید او از مردگان برخیزد  پس آن دو شاگرد به مکان خود برگشتندامّا مریم بیرون قبر گریان ایستاده بود و چون می‏گریست بسوی قبر خم شده دو فرشته را که لباس سفید در بر داشتند یکی بطرف سر و دیگری به جانب قدم در جائی که بدن عیسی گذارده بود نشسته دید  ایشان بدو گفتند ای زن برای چه گریانی بدیشان گفت خداوند مرا برده‏اند و نمی‏دانم او را کجا گذارده‏اند چون این را گفت به عقب ملتفت شده عیسی را ایستاده دید لیکن نشناخت که عیسی است عیسی بدو گفت ای زن برای چه گریانی که را می‏طلبی چون او گمان کرد که باغبان است بدو گفت ای آقا تو او را برداشته به من بگو او را کجا گذارده تا من او را بردارم عیسی بدو گفت ای مریم او برگشته گفت ربونی یعنی ای معلّم عیسی بدو گفت مرا لمس مکن زیرا که هنوز نزد پدر خود بالا نرفته‏ام و لیکن نزد برادران من رفته به ایشان بگو که نزد پدر خود و پدر شما و خدای خود و خدای شما می‏روم  مریم مجدلیّه آمده شاگردان را خبر داد که خداوند را دیدم و به من چنین گفت. "

اینها آن چیزهائی است که در اناجیل ذکر شده است درباره حادثه رستاخیز    مسیح از بین اموات من معتقدم اگر یک نظر اجمالی هم به این متون بکنیم متوجه اختلاف زیادی که دارند می شویم پس این اناجیل وحی و الهام الهی نیست چه اینکه اگر یکی را تصدیق کنیم باید دیگری را تکذیب نمائیم.