در کلیسا به دلبری ترسا (24)

پاپ در مورد نقل قولش از امپراتور توضیح تازه ای داده است.این توضیح در ویرایش جدید سخنرانی 12 سپتامبر که در سایت واتیکان قابل دسترسی ست، درج شده است. وقتی ویرایش تازه را خواندم، مدتی فکر می کردم که برای این کار پاپ محترم چه عنوانی را در ذهنم انتخاب کنم. می دانید گاهی در زبان روزمره و عرف مردم واژه ها یا جمله هایی ست که انگار فشرده یک کتاب است. عبارتی که در ذهن شما تا دور دست ها امتداد پیدا می کند.عنوانی که به ذهنم آمد" آب زیر کاه" بود. شاید هم خصلت روستایی ست که می توان گاهی آب زیر کاه را شناخت و ردش را یافت.

پاپ متن سخنرانی را در سه مورد ویرایش کرده است. خیلی ظریف و با ملاحظه، مثل وقتی که هنرمند بزرگ ما استاد فرشچیان می خواهد مردمک چشم فرشته ای را بکشد، یا شعاعی از نور در یک نقطه ظریف که به چشم نمی آید بتاباند، با قلم مویی، از موی گربه که گویی دوسه موبیشتر ندارد.پاپ با سخنرانی اش همین کار را کرده است.

اول:سخنرانی پاپ از 17 پاراگراف،تشکیل شده است.در پاراگراف سوم ایشان یک عبارت شش کلمه ای را افزوده اند. بهتر ست متن را نقل کنم:

…,he addresses his interlocutor with a starting brusqueness on the central question…

"او پرخاشگرانه در باره پرسش اصلی، به طرف گفتگوی خود خطاب کرد..."

در متن تازه، این عبارت افزوده شده است:

"a brusqueness that we find unacceptable”

“" پرخاشی که ما نمی توانیم،بپذیریم

واقعا تمام سخن بر سر این بود که امپراتور چرا بر سر آن ایرانی مسلمان فریاد زده، مشکل در صدای بلند امپراتور بود!که پاپ در ویرایش خود، خود را مخالف پرخاش امپراتور نشان می دهد. در مورد محتوای سخن امپراتور در پاورقی شماره 3 صحبت می کند که بعد به آن اشاره می کنم.

دوم:ویرایش دوم متن، اصلاح نام" ابن حزم "است، که در متن ابن حزن، آمده بود. در هر سه متن انگلیسی و آلمانی و ایتالیایی، در ویرایش جدید همه متنها اصلاح شده اند.البته برخی نویسندگان دیگر هم اشتباه پاپ را در ذکر نام ابن حزم متذکر شده اند. نوار سخنرانی پاپ هم گواه است که ایشان در سخنرانی، خوشبختانه با صدای رسا و پر طنینشان ابن حزن تلفظ کرده بودند.چیزی شبیه این که یک نفر در یک سخنرانی دانشگاهی بخواهد به خیام استناد کند. بگوید خیان!

سوم: در ویرایش تازه ، 13 پی نوشت به سخنرانی افزوده شده است. مهمترین پی نوشت، پی نوشت شماره 3 است که پاپ در باره نقل قول از امپراتور و واکنش مسلمانان توضیح داده است. توضیحی که مختصری بر تاریکی افزوده است.و استنباط این جانب را که اساسا پاپ مثل امپراتور می اندیشد، تقویت می کند.امیدوارم این استنتاج از طریق سفارت واتیکان، به اطلاع پاپ اعظم برسد؛ چنان چه در داوری ام اشتباه کرده باشم که امیدوارم چنین باشد، هر گونه توضیحی را می پذیرم.

پاپ در مورد نقل قول از امپراتور می گوید" این نقل قول، متاسفانه در جهان اسلام به عنوان موضع شخصی من تلقی شده است.از این روموجب آشفتگی و انزجارقابل درکی شده است.امیدوارم خواننده متن نوشته شده توسط من بی درنگ درک کند که این جمله ارزیابی شخص من از قرآن که به عنوان یک کتاب مقدس دینی بزرگ برای آن احترام لازم قائلم،نیست.مقصود من از نقل قول متن امانوئل دوم این بود که رابطه میان ایمان و عقل را آشکار نمایم. در این نکته من با امانوئل دوم موافقم. اما بدون این که جدل او را بپذیرم."

چند نکته:

 

اول: پاپ می گوید عبارت امانوئل از او نیست! از امانوئل است.نمی گوید که با داوری امانوئل در باره اسلام و پیامبر اسلام مخالف است.

 

دوم: این که پاپ برای قران احترام لازم را قائل است.سحن پسندیده ای است. اما چگونه سخن کسی که برای اسلام احترام لازم را قائل نیست، محور سخنرانی پاپ شده است.؟

سوم: در بحث رابطه عقل و ایمان پاپ به صراحت سخن امپراتور را تایید می کند.اتفاقا سخن اصلی پاپ هم این بود که اسلام و ایمان و اراده خداوند در باور دینی مسلمانان، مخالف عقل است. پاپ باور دارد که اسلام در ذات خود غیر عقلانی است. چگونه به چنین دینی احترام می گذارد؟ آیا این احترام، احترامی تشریفاتی نیست، مثل زیارت مقامات سیاسی از بتکده های هندوان و احترام به بت ها! بالاخره پاپ از یک زاویه رییس یک کشور است، وزیر خارجه و وزیر کشور دارد، سفرای بسیاری در واتیکان وجود دارند.یکی از کارهای تشریفاتی پاپ پذیرش و گفتگوی با سفیران است. طبیعی ست که باید احترام، آن هم احترام لازم! را برای قرآن قائل باشد. می بینید در تک تک واژه ها همان قلم موی دم گربه پیداست.گویی واژه ها را بارها سبک و سنگین کرده اند که سرانجام مسلمانان به بد فهمی متهم شوند.

اخیرا مقاله ای را در نسخه انگلیسی روزنامه کوریر دلا سرا می خواندم. مقاله با عنوان " قدرت مسیحیت" توسط ویتوریو مسوری نوشته شده است. نکته جالبی هم در آغاز مقاله بود. نوشته است: کلیسا در یک دوران با کمونیست ها مواجه بود که خدا را قبول نداشتند، حالا با مسلمانانی رویارو شده که خدا را زیادی قبول دارند! در همین مقاله که در دفاع از پاپ نوشته شده، از مسلمانان انتقاد می کند که چرا پیش از آن که متن سخنان پاپ را بخوانند، اعتراض می کنند. سخنرانی که به عربی ترجمه نشده است! استدلال را ببینید. آن هم در معروفترین روزنامه ایتالیا، که یکی از روزنامه های جهانی ست.

این داوری روزنامه، آن هم ویرایش پاپ گرامی که در ویرایش خود با صراحت سخن امپراتور را تایید مجدد می کند، که البته راهی جز این هم ندارد. چون سخن امپراتور محور سخنرانی پاپ بوده است. از سویی هم مگر می شود که پاپ اشتباه کند.در توضیح از واژه" بی درنگ" استفاده کرده است. یعنی در فهم مطلب تا به حال دشواری وجود داشت. حالا دیگر با این توضیح فهم متن آسان شد!؟ یک بار دیگر، دست کم گرفتن شعور مسلمانان. کاش پاپ این ویرایش را نمی کرد.

داوری که پاپ در باره قرآن و تاریخ زندگی پیامبر اسلام کرده بود، در واقع به حمایت از امپراتور گفت، که آیه 256 سوره بقره از آیات مکی است و مربوط به دوران ضعف پیامبر. امپراتور که به این آیه استناد نمی کند. این پاپ است که حدس می زند که امپراتور می بایست بداند که آیه 256 بقره در ابتدای اسلام بوده است. شاید امپراتور می دانست که نظریه پاپ درست نیست به همین خاطر به این آیه استناد نکرد!حتما خبرگانی که پاپ به آن ها در مورد آیه استناد کرده بود، به پاپ گفته اند که بر داشتش از آیه کاملا شتباه است. چرا این اشتباه بین اصلاح نشده است؟

ادامه دارد

سیدعطاءالله مهاجرانی

 

http://www.kelisa-masjed.blogfa.com

poparyus@gmail.com

 

پدر آریوس ::: یکشنبه 86/10/16::: ساعت 11:45 عصر

پدر آریوس
این وبلاگ بر آن است تا در فضایی آرام ، عقلانی و منطقی به مناظره و گفتگو با برادران و خواهران مسیحی جویای حق و حقیقت بپردازد.